Mü’minlerin annesi Hz. Aişe şöyle demiştir: “Hz. Peygamber’in sallallâhu aleyhi vesellem yaşı ilerleyinceye kadar gece namazlarını oturarak kıldığını hiç görmedim. Yaşlandığı zamanlar oturarak okur ve rükûya varmak istediğinde kalkıp otuz veya kırk âyet civarında Kur’ân okuduktan sonra rükûa giderdi.”
Açıklama:
Hz. Aişe’den nakledilen bu rivayet bir kimsenin oturarak başladığı nafile namazı ayakta tamamlayabileceğini gösterdiği gibi, nafile bir namaza ayakta başlayan kimsenin namaz sırasında oturmasının caiz olduğunu da göstermektedir. Zira bu iki durum arasında herhangi bir fark yoktur. Özellikle de Hz. Peygamber’in sallallâhu aleyhi vesellem namazın ikinci rekâtını bu şekilde kıldığını düşünürsek bu hüküm daha da pekişecektir.
Söz konusu rivayetten çıkarılan hükümlerden birisi de şudur: “Uzanarak namaza başlayan bir kimse, namaz içinde iken oturabilecek veya kalkabilecek gücü hissederse namazını oturarak veya ayakta tamamlar.”
Nafile namaza oturarak başlayan bir kimsenin oturduğu yerden rükûa gitmesi şart olmadığı gibi, ayakta başlayan bir kimsenin de kıyamdan rükûya gitmesi şart değildir.