Ebu Musa radıyallâhu anh anlatıyor: “Resûlullah sallallâhu aleyhi vesellem buyurdular ki:
“Bir kul, salih amel işlerken araya bir hastalık veya sefer girerek ameline mani olsa, Allah ona sıhhati yerinde ve mukim iken yapmakta olduğu salih amelin sevabını aynen yazar.”
Açıklama:
Sağlık halinde insanın devam ettiği ibadet ve hayır işlerine hastalık gibi özürlerle devam edemez ve bunları yerine getiremezse, Allah Teâlâ özürlü hastalık halinde yerine getiremediği bu işleri işlemiş kabul ederek sevaplarından eksiltmeksizin amel defterine yazdırır. Bu bakımdan devamlı İbadetlerin hayır ve bereketi çoktur. Hasta olanlar, yerine getiremedikleri mutad amellerinden ötürü üzülmemelidirler; çünkü onları işlemiş gibi sevap kazanacaklardır. Ayrıca hastalık, günahlara da kefaret olacaktır. Bundan önceki hadîs-i şeriflerde ifade buyurulmuştu. İnsan iyi bir işe niyet eder de, bir özür sebebiyle onu yerine getiremezse yine sevab kazanır.
Kadı Şureyh (rh.a) der ki: “Başıma bir musibet geldiğinde Allah’a (c.c.) dört defa hamdediyorum. Belamın daha büyük olmadığına şükrediyorum. Belaya sabretme gücü verdiği için hamdediyorum. Sevabını umarak “İnna lillahi ve inna ileyhi raciun” (Biz Allah’a aidiz ve biz O’na döneceğiz) demeye muvaffak kılması¬na hamdediyorum. Musibetimin dini bir hususta olmadığına hamd ediyorum. ”