Bilindiği üzere Kur’ân-ı Kerîm’in (ondört) yerinde secde âyeti vardır. Kur’an okuyan kimse bu âyetlere rastgelince dikkat çeker, secde âyetini okuyunca hemen duraklar. Kalkar, elleri yanma salıverilmiş halde tekbir alır, namaz secdesi gibi secdeye iner. Secdede üç defa:
“Sübhâne Rabbiye’l-a’lâ” der, yahut: “Sübhâne Rabbinâ in kâne va’dü Rabbinâ le-mef’ûlâ” der. Sonra yine tekbir alarak başım kaldırır, böylece secde âyetini okuması sebebiyle yüklendiği secde mükellefiyetini yerine getirmiş olur.
Şayet, âyet okunduğu, yahut dinlendiği halde, o anda secde yapılamayıp sonraya te’hir edilecekse, bu defa sadece bu duâ okunur.
Bu duâdan sonra bulunan ilk fırsatta zimmete borç olarak geçmiş olan secde yapılmaya gayret edilir. Daha fazla borçlu olarak kalmaktan korkulur.