Peygamberlere iman, imanın altı esasından biridir. Peygamberlere iman etmek, onların Allah tarafından seçilip gönderilmiş olduklarına ve bu kimselerin Allah’tan aldıkları bütün bilgilerin gerçek ve doğru olduğuna inanmak demektir.
Cenab-ı Hakk, her Müslüman’a, herhangi bir ayırım yapmaksızın, bütün peygamberlere inanmayı farz kılmıştır:
“Peygamber de -kendisine Rabbi tarafından indirilene- iman etti, mü’minler de. Her biri Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine
iman edip (şöyle dediler:) Allah’ın peygamberleri arasında bir ayırım yapmayız.” (Bakara, 2/285)
Kur’ân-ı Kerim bir başka ayetinde ise, açık bir şekilde peygamberlerin bir kısmına inanıp diğerlerini tasdik etmemenin bir küfür/inkâr olduğunu belirtmiştir:
“O kimseler ki ne Allah’ı tanırlar ne resullerini ve o kimseler ki Allah’: tanıdığını iddia edip resullerini tanımayarak, Allah ile elçilerini birbirinden ayırmak isterler.
Ve o kimseler ki “Resullerin bazısına iman ederiz, bazısını reddederiz.” derler ve böylece iman ile küfür arasında bir yol tutmak isterler,
İşte bunlar gerçek kâfirlerin ta kendileridir. Biz de kâfirler için zelil ve perişan eden bir ceza hazırladık..” (Nisa, 4/150-151)