Hz. Muhammed (sav), Veda Haccı’ndan sonra Medine’ye döndü ve bir süre sonra hastalandı. Hastalığı günden güne artıyordu.
Ashabına şöyle buyurdu:
“Sizler yine bana kavuşacaksınız. Kevser Havuzunun kenarında buluşacağız. Kim orada benimle buluşmak isterse, elini ve dilini gereksiz iş ve sözden korusun. Allah’ıma kavuşacağıma seviniyorum ümmetimden ayrılacağım için de üzgünüm…”
Hastalığına rağmen mescide gidip namazları kıldırıyordu. Fakat vefatına üç gün kala artık mescide çıkamadı. Namazları Hz. Ebu Bekir (ra)’in kıldırmasını istedi.
8 Haziran Pazartesi sabahı Peygamberimiz (sav)’in hastalığı iyice arttı Öğleye yakın elini kaldırdı. Şehâdet parmağını yukarı doğru dikerek Refik-i Alâ’ya (Yüce dosta) dedi. Bu onun son sözüydü.
Cenazesi bir gün sonra, sah günü, vefat ettiği bu odada defnedildi. Onun vefatı müslümanlar arasında büyük bir üzüntü meydana getirdi. Hatta bazıları onun vefatına inanamadılar, âdeta inanmak istemediler. Ama o da bir insandı ve her insan gibi ahirete göçmüştü.