Genel ve özel vasıflı dînî deliller ışığında ve İslâm bilginlerinin kavrayışları çizgisinde evliliğin şartlarını taşıyanlar için farz olduğunu açıkladık.
Farzın terki haram olduğundan, farz olan evliliğin terki olan bekârlık da haram olur.
Hiç şüphe yoktur ki burada haramlığmdan söz edilen bekârlık cinsel iktidar ve mali güç varken ve eşe zulüm edileceği endişesi yokken sürdürülen daimî bekârlıkdır.
Cinsel İktidar/Güç
Yüce Allah’ın Kur’â-ı Kerîm’de kendilerinde doyuma ereceğimiz eşler yarattığını ve aramızda cinsel cazibe var ettiğini bildirmesi, erkeği kadın için örtü olarak nitelemesi, evlilikte kadına verilecek me- hiri cinsel ilişki ile irtbatlandırması, çocuk için ilişkiyi emretmesi, eşlerimizden bize çocuklar ve torunlar vermesini nimetleri arasında zikretmesi, evlilik için cinsel gücün gerekliğini ortaya koymaktadır.
Bu sebeple cinsel iktidarı olmayan kişi, dînî ölçülere göre bekâr kalmakda ma’zûrdur. Onun için asıl olan zaten bekârlıktır. Çünkü cinsel güç yokken evlenmek eşe zulüm olacağından haramdır. Bu durumda olan bir kişi, evlense bile karısının mahkeme yoluyla ondan ayrılma hakkı saklıdır.
Malî Güç
Kişinin bekârlığından ötürü Allah katında sorumlu olabilmesi için cinsel iktidarı yanı sıra malî gücünün de olması gerekir.
Çünkü Kurânî hüküm gereği, koca karısının nafakasını sağla– makla yükümlüdür.
jyjâli gücü olmayana evlenmek farz olmadığı içindir ki, yoksul kişinin bekârlığında dînî bir sakınca yoktur. Asıl sakıncalı durum, me- hir veremeyecek, ev edinemeyecek ve sürekli olarak nafaka sağlayamayacak olan kişinin evlenmeye kalkışmasıdır.