“Kusur peşinde koşan, durmadan laf getirip götüren kimseye boyun eğme!”
Açıklama:
Bilindiği gibi Mekkeli müşrikler Peygamber Efendimiz’i davasından vazgeçirmek için çok çeşitli yollara başvurmuşlar, birtakım itham ve iftiralarda bulunmuşlar, bu yolla Hz. Peygamber’in kendilerine yumuşak davranmasını, yanlışlarını tasvip etmesini temin etmeye çalışmışlardı. Bu durumu açıklayan ayetlerle başlayan Kalem suresinde, daha sonra aralarında bu ayet-i kerime’nin de bulunduğu
10-14. ayetlerle Efendimiz’e şu talimat verilmektedir:
“(Resûlüm!) Alabildiğine yemin eden, aşağılık, daima kusur arayıp kınayan, durmadan laf getirip götüren, iyiliği hep engelleyen, mütecaviz, günaha dadanmış, kaba ve haşin, bütün bunlardan sonra bir de soysuzlukla damgalanmış kimselerden hiçbirine, mal ve oğulları vardır diye sakın boyun eğme!”
Açıkça görüldüğü gibi söz getirip götürmek yani nemime azılı İslâm düşmanı müşriklerin sıfatlanndandır. Koğuculuk yapmak gibi bir ahlâkî zaafın müslümanı kimlerin durumuna düşürdüğünü iyice düşünmek gerek. Bu noktanın iyi anlaşılması, dilimize sahip çıkmakta bize büyük ölçüde yardımcı olacaktır.