Cenaze namazı kılmak müslümanların birbiri üzerinde ki haklarından biridir.Bu kadar önemli olan cenaze namazının kılınmaması gereken kişilerde bulunmaktadır.
Kimlerin cenaze namazı kılınmaz dinimizde önemli bir yeri olan konudur. Bu konu hakkında özel inen ayetler olduğu gibi Peygamber efendimizden hadislerdde bulunmaktadır.
Kimlerin cenaze namazı kılınmaz konusuyla ilgili Ayet şöyledir: “Onlardan ölen hiç kimse için ebediyyen namaz kılmayacaksın, mezarı başında da durmayacaksın. Çünkü onlar Allah ve Resulüne inanmadılar, fasık olarak öldüler.” (Tevbe, 84)
Kimlerin cenaze namazı kılınmaz konusuyla ilgili Hadis: Resûlullah’a (sav) namazını kıldırıvermesi için bir adamın cenazesi getirildi. Resûlullah: “Onun üzerinde borç var, arkadaşınızın namazını siz kılın!” buyurdu. Ben: “(Borç) benim üzerime olsun, ey Allah’ın Resulü” dedim. “Sadakatle mi?” dedi. “Sadakatle!” dedim. Bunun üzerine cenazenin namazını kıldı.” (Ebû Kat’ade, Kütüb-ü Sitte, 1940)
Hikâye: Münafığın Cenaze Namazı
Abdullah İbn Übey öldüğü zaman oğlu Resûlullah’ın (sav) huzuruna çıkıp, mübarek gömleklerini babasına kefen olarak vermesini taleb etti. Resûlullah (sav) talebi kabul edip verdi. Bunun üzerine, babasının cenaze namazını kıldırıvermesini taleb etti. Resûlullah (sav) bu talebi de kabul etti ve namaz kıldırmak üzere kalktı. Ancak, Hz. Ömer (ra) kalkarak Resûlullah’ı elbisesinden tuttu ve: “Ey Allah’ın Resulü, Rabbin seni, ona namaz kılmaktan men etmişken, sen nasıl ona namaz kılarsın?” diye müdahale etti. Resûlullah (sav): “Allah beni muhayyer bırakmıştır, zira: ‘Onların ister bağışlanmasını dile, ister dileme, birdir. Onlara yetmiş defa bağışlanma dilesen de Allah onları bağışlamayacaktır’ (Tevbe, 80) buyurmaktadır. Ben yetmişten de fazla bağışlama talebinde bulunacağım” dedi. Hz. Ömer (ra): “Ama, o münafıktır!” dedi. Resûlullah (sav) buna rağmen onun ardından namaz kıldı. Bunun üzerine Cenab-ı Hakk şu ayeti inzal buyurdu: “Onlardan ölen hiç kimse için ebediyyen namaz kılmayacaksın, mezarı başında da durmayacaksın. Çünkü onlar Allah ve Resulüne inanmadılar, fasık olarak öldüler.” (Tevbe, 84).
Hz. Ömer (ra) der ki: “Sonra o gün Resûlullah’a karşı gösterdiğim cur’ete hayret ettim. Allah ve Resulü daha iyi bilirler.”