Hz.Eyüp’ün sabrı ile ilgili Ayet: “Gerçekten biz Eyyub’u sabredici bulduk. O ne güzel kuldu. Çünkü O daima Allah’a yönelen biriydi.” (Sad; 44)
Hz.Eyüp’ün sabrı ile ilgili Hadis: “Eyyub (as) üryan vaziyette yıkanırken üzerine altından bir yığın çekirge düştü. Eyyub (as) hemen onu elbisesine avuç avuç koymaya başladı. Bunun üzerine Rabbi ona nida etti: ‘Ey Eyyub, ben seni bu gördüğün (dünyalıktan) müstağni kılmadım mı?’ Eyyub (as): ‘Evet! Ey Rabbim! Velakin senin bereketine karşı istiğna yok!’ diye mukabele etti.” (Ebû Hureyre’den, Buhari, Gusl 20, Enbiya 20, Tevhid 35; Nesai, Gusl 7,1)
Hz.Eyüp’ün sabrı ile ilgili Hikâye: Eyyub’un (as) Sabrı
Havrân bölgesinde yaşayan ve çok zengin olup, sayısız malu-mülkü, birçok oğlu kızı bulunan Eyyûb (as), kendi toplumuna peygamber olarak gönderilmişti. Sabah-akşam ümmeti ve Allah’a ibâdetle meşgul olan Hz. Eyyûb, Rabbinin bir imtihanına mârûz kaldı ve bütün servetini, çocuklarını kaybettiği gibi şeytanın kendisine musallat olması neticesinde kalbi ve dili hâriç bütün vücudunda çıbanlar çıktı, iltihaplı yaralar açıldı, yaralarına kurtlar doldu ve vücudu bozulmaya başladı. Bu durumda kocasına hizmete sebât eden eşi “Rahmet” hariç hiç kimse onun yanına yanaşmadığından cemiyetten çekilmek mecburiyetinde kaldı, fakat hiçbir zaman sabrını ve Cenâb-ı Hakk’a bağlılığını kaybetmedi. (Farklı rivâyetlere göre 3, 7,13 Veya 18 sene gibi) epey uzun süren bu sıkıntılı dönemden sonra sabrıyla imtihanı kazanan Eyyûb (as) Cenâb-ı Hakk’ın lütfü ve emriyle ayağını yere vurduğunda, fışkıran su kaynağından yıkanıp içerek eski sıhhati ve güzelliğine kavuştu. Ayrıca kendisine yeniden birçok servet ve çocuk da ihsân edildi