Eğitim Mi Sevgi Mi ?

By | 23 Nisan 2015

Eğitim Mi Sevgi Mi ?Eğitim Mi Sevgi Mi ?

Özellikle dini eğitim veren okul öncesi kurumlar yapılan ha­talar neticesinde büyük yaralar oluşturuyor. Üzülerek belirt­mek isterim ki biz “Okul öncesi maneviyatsız eğitim kursla­rı….” diye başlayan cümlelerin kurulmasına sebebiyet veriyo­ruz. Ne çocukların-ailelerin hakkını heba etmeye ne de bu ku­rumlar üzerinde olumsuz düşüncelerin ve sözlerin üretilmesine hakkımız var. Ahirette hesabını veremeyeceğimiz sorumluluk­ların altına girmek istemiyorsak maddesel boyutunu düşünmeden işimizi layıkıyla yapmayı öğrenmeli veya hakkıyla yapan­lara teslim etmeliyiz.

Manevi eğitim verdiğini sananlara bazı çatlak ses örnek­leri sunalım…

  1. Çocuğunu “paralı” anaokulu, kreş, bakımevi vs. gönde­rip memnun olan az kişi gördüm. Belli bir meblağ ödedi­ğimiz için bir beklenti oluşuyor. Halbuki orada ders ve­ren kişiler olaydan bir çoğumuz kadar bile haberdar olamayabiliyor.
  2. Dini eğitim veren yerlerde genelde tek hoca çocuklan nöbetleşe görüyor. Sonra çocuklar onun kardeşi, bunun kızı, şunun yeğeninin eline kalıyor. Kolay değil 10-20 çocuk bir arada. Dolayısıyla bu iş böyle yürümüyor.
  3. Çocuklardan kimi iki hafta içinde Kur’an okumayı söktü. Ki bu olağanüstü birşeydir. O olağanüstülük de Rabbimin fazlmdandır. Kimisi de kurs bittiğinde halen harfleri tam oturtamamıştı. Bunun sebebi de Rabbim mi oluyor?
  4. Çatır çatır Ayetel kürsi okuyan fakat komşu teyzelerin suratına bakmayan bir nesil yetişiyor farkında mısınız? 3-4 yaşındaki bir çocuğun din eğitimi, sevgi ve saygı kurallarını bilmesidir. Ötesi değil.