Çocuklarınıza Yalan Söylemeyin

    Aile içi eğitimde en önemli faktörün ise çocuklara bir şeyleri söyleyerek öğretmek değil de yaparak eğitmektir.
Bir babanın altı ve yedi yaşlarında iki tane oğlu varmış. Baba çocukları hayvanat bahçesine götürüyor. Buraya girişte altı yaşından büyükler için licret alınıyor. İçeri girerken baba gişe memuruna biri yedi yaşında diyor ve parasını veriyor. Memur da ona dönüp şöyle diyor. Birinin yedi yaşında olduğunu söylemesen ben bunların ikisinden de ücret almazdım. Neden söyledin? O zaman baba diyor ki: Belki sen bilmiyorsun ama onlar biliyor.
Bu hikâyede anlatıldığı üzere siz başkasını kandırabilirsiniz ama çocukların dünyasındaki gerçek değişmez.
Anne veya baba çocuğunun yanında yalana asla ve asla yer vermemeli, iyi bir örnek olmalıdır.
Telefonda bizi arayan birine görüşmek istemediğimizde: “Evde yok, de, evde yok, de!” diye söylettiğimiz çocuğumuz, bizi yalancı olarak telâkki edecek, hiçbir zaman anne ve babasını örnek almayacaktır. Bu şekildeki hareketlerin yalan günahı aldığını Peygamberimiz açıklıyor.
Abdullah b. Amir anlatıyor: Bir gün Allah Rasûlü evimizde otururken, annem beni çağırdı ve: Hele bir gel sana ne vereceğim dedi. Rasûlullah (s.a.s.), anneme:
Çocuğa ne vermek istemiştin? diye sordu. Annem de, ona bir hurma vermek istemiştim, deyince:
Dikkat et! Eğer ona bir şey vermeyecek olursan üzerine bir yalan yazılacak! buyurdular.