Çocuklarda Ceza ile Öğretim

By | 23 Nisan 2015

Çocuklarda Ceza ile ÖğretimÇocuklarda Ceza ile Öğretim

Ceza, çocuk eğitiminde en son kullanılması gereken bir yöntemdir. Çocuğa örnek olduktan, istenilen davranışları bir­likte tekrarladıktan, çocuğun psikolojik yaralarını giderdikten, güzel dille ikaz ettikten ve olumlu davranışları ödüllendirildik­ten sonra, hiçbir sonuç alınamıyorsa o zaman ceza yöntemi gündeme gelebilir.

Çocuklara verilen ceza şiddet içeremez. Şiddet, fiziksel, sö­zel ve duygusal şiddet olarak üç çeşit olabilir. Fiziksel şiddet, ço­cuğun bedenine zarar vermeyi içerir ve tasvip edilemez. İkinci şiddet çeşidi hakareti, alayı, küçümsemeyi içine alan sözel şid­dettir ve çocuklara sözel şiddet de uygulanamaz. Üçüncü şiddet çeşidi duygusal şiddettir, çocukların duygularını ezmek, ren­cide etmek, istismar etmek anlamına gelir ki bu da tasvip edil­mez. Çocuklara verilebilecek tek ceza “kısa süreli mahrumi­yet” olabilir. Örneğin tüm uyarılara rağmen dersin akışını bo­zan, arkadaşlarına vuran bir çocuğa “bir teneffüs grup oyunları­na katılmama cezası verilebilir. Burada çocuğun oyuna katılma hakkı bir günlüğüne elinden alınmıştır. Çocuklara verilen her­hangi bir mahrumiyet cezası bir günü geçmemelidir. Mahrumi­yet cezası, yemek, içmek, uyumak, sevgi gibi temel ihtiyaçlar­la alakalı da olmamalıdır.

Tekrar belirtmek gerekir ki, arkadaşlarına vuran bir çocuk­ta cezayı kullanmadan önce diğer tüm yöntemleri denemiş ol­mak gerekir.

•          Çocuğa vurmanın kötü olduğunu anlatmak,

•          İyi geçinmek üzerine öyküler anlatıp videolar izletmek,

•          Çocuğu bazı derslerde yanımıza alıp kontrol altında tut­mak,

•          Arkadaşlarına vurmadığı günlerde onu takdir etmek,

•          Yanlış davranışları için gün sonunda onu bir kenara çe­kerek güzel dille uyarmak, bunları yaparken sevgi ve şefkatle yaklaşmak diğer yöntemlerdir ve öncelikle bu yöntemler kullanılmalıdır.

Tüm bu yaklaşımların sonu­cunda sınırlan çok zorlayan çocuklara mahrumiyet ce­zası verilebilir. Ancak verilen ceza bir günü geçmeme­sine ve herkesin önünde uygulanmamasına özen gösterilmelidir. Örneğin, oyuna katılmama cezası alan bir çocuk, oyun öncesinde evine gönderilebilir. Arkadaşları oyun oynarken çocuğu kenarda bekletmek, onu top­lum içinde cezalandırmak anlamına gelir ve bu, çocuğun duygularını rencide eder. Bu nedenle, çocuklara toplum içinde ceza vermekten kaçınılmalıdır.