Resûlullah sallallâhu aleyhi vesellem büyüklere karşı olduğu gibi çocuklara karşı da doğru sözlü idi ve onlara asla yalan söylemezdi.
Abdullah b. Amr radıyallâhu anh anlatıyor: Bir gün Resûlullah bizim evde oturuyordu. Annem beni “sana bir şey vereceğim” diyerek yanma çağırdı. Resûlullah anneme “Ona ne vereceksin?” diye sorunca annem “Ona hurma vereceğim” diye cevap verdi. Bunun üzerine Resûlullah sallallâhu aleyhi vesellem “Şayet ona bir şey vermezsen bu söylediğin senin üzerine bir yalan olarak yazılır” dedi.
Açıklama:
Malum olduğu üzere çocuklar devamlı surette büyüklerini örnek almaya çalışırlar. İşte bu sebepten dolayıdır ki, büyüklerin çocuklara karşı asla yalan söylememesi gerekir. Zira aksi bir durumda çocuk büyüğünü örnek alarak yalan söylemek gibi kötü bir alışkanlığa sahip olacaktır.
Bu hadisin şerhi bağlamında Ebu Tiyb şöyle demiştir: “Çocuk ağladığında ağlamasını durdurma amacı ile kendisine bir şey vereceğini söylemek ya da şaka dahi olsa onu bir şeylerle korkutmak yalan kapsamının içine girer.”
Aynı şekilde çocukları güldürmek, teselli etmek için bir şeyler söylendiği zaman ya da onlara masal ve hikâye türünden şeyler anlatıldığı zaman kesinlikle doğruluk ölçüsünü terk etmemek gerekir. Masal ve hikâye türünden dahi olsa çocuğa yalan şeyler anlatmak asla caiz değildir.