Çocuğun bozulmamış ruhu duruluk, saflık ve samimiyetten hoşlanır.
Sevdiği insanın zihninin arka planında bir şey olması çocuğu tedirgin eder.
Ve çocuk yetişkini hisseder… Duygularını da, düşüncelerinde saklı tuttuğu gizli yanları da…
Yetişkin ne kadar doğal olursa çocuk kendini o kadar güvende hisseder…
Çocuğa güven ve emniyet vermeyen yetişkinin çocuğu çok sevmesi, çocuk için anlamlı değildir.
Çocuk-yetişkin ilişkisinde çocuğu sevmek değil, çocuğun sevdiği kişi olmaktır önemli olan…