Doğuştan itibaren var olan bir histir bu…
Bu his sayesinde insanlar, toplumsal olarak kabul görmeyen davranışlardan uzak durur… Sosyal yaşama uyum yeteneğine erişir…
Mahcubiyet hissini yitirmiş birey, temel insani değerleri gereksiz bulur, insan ilişkilerinde “empati” duygusunu yitirir…
Mahcubiyet hissinin yitirilmesi duyarsızlığa sebep olduğu gibi, bu konuda aşırı hassasiyet de kişinin kendi gibi olmak yerine, kendisinden beklendiği gibi olmasına neden olur…
Ebeveynlerin çocukları için yaptıkları fedakârlıkları anlatması, çocuğu minnet altında ezdiği gibi, mahcubiyet hissinin dengesini de bozar, aşırı hassaslaştırır…
Hiçbir çocuğun, çocukluk döneminde, anne babasının kendisi için yaptığı fedakârlıklara karşılık verecek gücü yoktur… Çocuğun böylesi bir gücü olmadığı halde, onun için yaptıklarını vurgulayan ebeveynlerin, çocuklarına haksızlık ettiklerini bilmeleri gerekir…