Ebû Esîd’in azatlısı Ebû Sâîd radıyallâhu anhumâ anlatıyor; ‘Evlendiğimde ben köleydim. Aralarında İbn Mesûd, Ebû Zer ve Huzeyfe’nin de bulunduğu bir grup sahabeyi (düğünüme) davet ettim. Namaz için kamet getirildi, Ebû Zer namaz kıldırmak için öne çıktı. Ona, ‘sen geçme’ dediler. O; ‘öyle mi?’ dedi. Onlar ‘evet’ dediler. Köle olduğum halde, ben öne geçtim ve onlara namaz kıldırdım. Sonra bana şunları öğrettiler; ‘hanımının yanma girdiğin zaman, iki rekât namaz kıl, yanma girdiğin (eşin) hakkında Allah’tan hayır dilekte bulun; onun kötülüğünden Allah’a sığın. Sonra sen ve hanımın dilediğiniz gibi davranın.