Terviye günü; yani Zilhicce ayının sekizinci günü girince hac için ihrama girerek Minâ’ya gelir. Orada öğle, ikindi, akşam ve yatsı namazlarını kılarak geceyi orada geçirir ve sabah namazını da orada kılar.
Güneş doğunca Arafat dağında vakfe etmek için, insanlarla birlikte yola düşer. Güneş tepe noktasına varıp imam hutbe okumaya başlayınca ona yaklaşır ve söylediklerini güzelce dinler. İmam, okuduğu bu hutbede, hacı adaylarının yapmaları gereken vakfe, vakfe edilecek yer, vakfenin vakti, Arafat dağından ayrılış, Müzdelife’de namaz kılmak, orada gecelemek, şeytan taşlama (remy-i cimâr), kurban kesme, tıraş olma ve Kâ’be’yi tavâf etme gibi konuları anlatır.
Sonra imamla birlikte, öğle ve ikindi namazları cem edilir ve her biri için ayn ayrı kamet getirilir. Sonra Rahmet Dağı’na ve imamın yakınındaki kayalara doğru gider. Orada kıbleye yönelerek ayakta durur ve gönlünden ne dua etmek geçiyorsa öyle dua eder ve Allâh’ı medh u senâ eder.
Burada en çok tekrarladığı zikir şu olmalıdır:
“Allâh’tan başka tann yoktur. O tektir, ortağı yoktur. Mülk O’nundur. Her türlü övgü O’na aittir. Diriltir, öldürür, ama kendi zâtı diridir, ölmez. İyilik O’nun elindedir. O her şeye gücü yetendir. Allâhım! Kalbimi, gözümü ve kulağımı aydınlat. İşimi kolaylaştır”15.
İmamla birlikte gündüz vaktinde vakfe edemediyse, imam vakfe yerinden ayrıldıktan sonra, kurban bayramının ilk gününün sabah namazı vakti girinceye kadarki süre içinde vakfe eder. Bu vakitten önce vakfeye yetişen kişi vakfeyi yerine getirmiş olur. Aksi halde hac ibadetini tamamlama imkânı kalmaz