Ebû Dâvûd, Enes b. Mâlik’ten şöyle rivâyet etmiştir:
“Allâh Rasûlü (s.a.v.), İran’ın yöneticilerinden birine bir mektup göndermek istedi. Ona “Onlar mühürsüz mektubu okumaya tenezzül etmezler” denildi. Bunun üzerine gümüşten bir yüzük edinerek üzerine “Muhammedün Rasıılullâh” mührünü yazdırdı.
Yine Enes b. Mâlik’in şöyle dediği nakledilmiştir:
“Allâh Rasûlü’nün yüzüğünün tamamı gümüştendi. Yüzüğünün taşı da gümüştendi.”
Başka bir rivayette ise Enes b. Mâlikin (r.a.) ifadesi şeyledir:
“Allâh Rasûlü’nün (s.a.v.) yüzüğü gümüştendi. Taşı ise Habeşistan’dan gelen bir taştı.”
Ebû Dâvûd, Nâfı’ b. Ömer’in şöyle dediğini nakletmiştir:
Allâh Rasûlü altın bir yüzük edindi ve yüzüğün taşını avuç tarafına çevirdi. Üzerine de “Muhammedün Rasûlullâh” mührünü yazdırdı. Bunun üzerine insanlar altın yüzükler edindiler. O, onların altın yüzük edindiklerini görünce kendi yüzüğünü çıkartıp attı ve “Bundan böyle bu yüzüğü takmayacağım” dedi. Sonra gümüş bir yüzük edinerek üzerine “Muhammedün Rasûlullâh” mührünü yazdırdı. O yüzüğü Hz. Peygamber’den sonra Hz. Ebû Bekir, ondan sonra ise Hz. Ömer (r.a.) taktı. Sonra Hz. Osman onu Erîs kuyusuna düşürünceye kadar takmaya devam etti.
• Demir ve pirinç mühür yüzüğü edinmek mekruhtur.
Çünkü Ebû Dâvûd, Abdullah b. Büreyde’den, babasının (r.a.) şöyle dediğini nakletmiştir:
Allâh Rasûlü’nün yanına biri geldi. Parmağında pirinç bir yüzük vardı. Hz. Peygamber ona,
“Ben niye senin üzerinde putların kokusunu alıyorum?” buyurdu. Bunun üzerine adam, yüzüğünü çıkartıp attı. Bir zaman sonra demir bir yü-zük takınmış olarak geldi. Hz. Peygamber (s.a.v.),
“Ben niye senin üzerinde cehennemliklerin takısını görüyorum ” buyurdu. Bunun üzerine o,
“Ey Allâh’ın Rasûlü! Ne tür yüzük takınalım” dedi. Hz. Peygamber (s.a.v.),
“Gümüş yüzük takının, ama bir miskali (yaklaşık 4 gr) geçmesin. ” buyurdu.
• Orta parmağa ve işaret parmağına yüzük takınmak mekruhtur.
Çünkü Hz. Peygamberin (s.a.v.) Hz. Ali’ye (r.a.) bunu yasakladığı nakledilmiştir.
• Yüzük takınmaya en elverişli parmak sol elin serçe parmağıdır.
Çünkü Ebû Dâvûd (rh.a.), Nâfı’den, o da Abdullah b. Ömer’den şöyle nakletmiştik Hz. Peygamber (s.a.v.) yüzüğü sol eline takardı. Yüzüğünün taşını da avuç tarafına çevirirdi.
Geçmiş büyüklerimizin çoğunun böyle yaptığı nakledilmiştir. Ayrıca bunun tersi (yani yüzüğün taşını elin sırt tarafına getirmek), bid’atçıların yapageldiği bir davranıştır. Diğer yandan müstehab olan, sol elin değerini azaltmak için, eşyayı sağ el ile tutmaktır. Böylece yüzük ve üzerinde yazılı olan isim ve harfler korunmuş olur.
Hz. Ali’den (r.a.) Hz. Peygamberin (s.a.v.) yüzüğü sağ eline taktığı da nakledilmiştir. Buna göre yüzük takmak konusunda sağ ve sol el arasında hiçbir fark yok demektir. Ancak biz, önceki nakli tercih ediyoruz.