Abdullah b. Amr b. el-Âs (radıyallâhu ‘anh) Resûl-İ Ekrem’in (sallallâhu ‘aleyhi ve sellem) şöyle buyurduğunu rivayet eder:
“Yedi kimse vardır ki, yarın kıyamet günü Allah(celle celâlüh) onların ne yüzlerine bakar ne de onları temize çıkarır. Onlara, ‘Cehennemliklerle birlikte siz de ateşe girin’ der. Bu yedi kişi şunlardır:
1- Livata yapan (eş cinsel) erkekler.
2- Eliyle boşalanlar.
3- Hayvanlarla (cinsi ilişki türü) temas kuranlar.
4- Hanımına arka mahallinden (makat) yaklaşanlar.
5- Bir kadınla cinsi birliktelik kurduktan sonra o kadının kızıyla da beraber olan.
6- Komşusunun eşiyle gayr-i meşru ilişki de (zina) bulunan.
7- İnsanları kendisine lânet ettirecek derecede komşusuna eziyet edenler.” Ancak şartlarına uygun olarak tövbe edenler bunun dışındadır.
Abdullah b. Mesud’dan (radıyallâhu ‘anh) rivayet edildiğine göre Resûl-i Ekrem (sallallâhu ‘aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu:
“Nefsimi kudret elinde bulunduran Allah adına yeminle söylüyorum ki, bir kul, insanlar onun elinden, dilinden ve kalbinden güvende olmadıkça tam anlamıyla müslüman olmuş sayılmaz. Ve yine komşusu onun kötülüklerinden emin olmadıkça gerçekten iman etmiş sayılmaz.
Bizler, ‘Ey Allah’ın Resûlü! Komşuya yapılan kötülük nedir?’ diye sorduk ‘Komşuyu aldatmak ve ona zulmetmektir.’ buyurdular.”
Said b. Müseyyeb (radıyallâhu ‘anh) Efendimiz’in (sallallâhu ‘aleyhi ve sellem) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:
“Kişinin komşusuna olan hürmet ve saygısı, annesine olan hürmeti gibi olmalıdır”