Hanımının Namaz Kılmaması

Koca namaz kılmayan karısına ceza verebilir mi, yoksa onu boşanmalı mıdırlar?
Fıkıhçılarımızdan Timurtaşî kocanın; süslenmeyi ve cünuplükten yıkanmayı terkeden, evden izinsiz ayrılan, yatağına çağırdığında gelmeyen karısına azar (tazir) cezası verebileceğini, ancak namazı terkeden karısına bu cezayı veremeyeceğini, çünkü namazın cezasının, diğerlerinin aksine, kadının kendine yönelik olduğunu söylerler. Ancak “Kenz” ve “Mülteka” gibi kitaplarımızda kadının namazı terketmesinden dolayı da kocanın onu tazir hakkı olduğu kaydedilir. Şelebî de bunu izah ederken: “çünkü cünuplükten ve hayızdan yıkanmamak da namazı terketmek gibidir” der. Halebî ve şerhlerinde ise, namazım kılmayan kadını boşayabileceği söylenir. Ancak konuya açıklık getirilemez Haskafî de erkeğin, namazı terk eden karısını dövebileceğini Saf,7” Ancak hemen arkasından da kocanın facir karısını boşama Bunluluğu olmadığını zikreder. İbn Abidîn ise, kadının facir olmasını, zina ve benzeri şeyleri yapması diye açıklar ve ancak Allah’ın feytlulıına riayet edemeyeceklerinden korkarlarsa o takdirde boşamalı der. Bütün bunlardan sonra konuyu şöylece özetleyebiliriz:
Kadının namaz kılmaması, namazın gereğine inanmamaktan ibıi geliyorsa, onun eğitim ve öğretime ihtiyacı var demektir. Koca, sal ‘irla ve en güzel davranış biçimi ile ona önce imanı, sonra namazın feğini ve dinin ana direği olduğunu öğretmeli ve onu önce buna başvurmalıdır. İnandığı halde ihmalkarlık ederek kılmıyorsa, önce mükafatlandırma ve hediye alma gibi güzel yolları denemeli sonra yemeğini yememe, yatağına yatmama, ölçüyü kaçırmadan sözle azarlama gibi cezalara başvurmalıdır. Bunlardan en elverişli olan yolu bıkmadan, usanmadan, ısrarla sürdürmelidir. Böyle bir kararlılık döneminden sonra aklı tam ve vicdanı bütün bir kadının namaz kılmayacağı düşünülemez. Ama bu konuda önce erkek kendine düşeni  yapmazsa herhalde kadından da birşey istemeye hakkı olmayacaktır.
Herşeye rağmen kadın namazını, ihmalinden ötürü kılmıyorsa günümüz şartlarında kocanın onu boşaması gerektiğini söylememize imkân yoktur. Çünkü bu konuda her hangi bir nas bulunmamaktadır. Boşanacağım söyleyenler, bunu zamana göre söylemiş olmalıdırlar. Çünkü böyle bir konuda İslam toplumu ile, günümüz gibi gayr-i İslâmî bir toplum arasında fark olacaktır. Hele çoluk-çocuğu varsa, boşaması hiç söylenemez. Çünkü bunun doğuracağı yıkım, diğerinden daha büyük olacaktır. Ancak her yolun sabırla denenmesine rağmen inanamadığı değil de, inanmadığı için kılmıyor ve bunda kararlı olduğunu söylüyorsa, çocukları da yoksa kılmayacağına kanaat getirmesi halinde, kocanın onu boşayabilir. (Allah’u alem) İnanamadığı için kılmıyorsa, kocada da hata vardır, inandırmaya çalışmalı ve bunun etkili yollarını bulmalıdır.