Önce, Allah’ın kendisine, daha çocukken doğruyu yanlıştan ayırma yeteneği verdiği, Rahman’ın dostu, İbrahim’den bahsedeceğim. O, milletinin bir sapıklık içinde olduğunu görmüş ve cahillerle birlikte olmayı kabul etmemişti. Milletinin taptığı taşları yani putları düşündü. Onların fayda ve zarar vermediklerini, görmediklerini, duymadıklarını anladı. O taşlardan uzak durmaya ve onlara yaklaşmamaya karar verdi. Hatta onları yok… Read More »
Bu olaydan sonra Hazret i İbrahim bir rüya gördü. Bu rüyada hafiften bir ses işitti. Bu, Alemlerin Rabbi’nin ona seslenişi idi. Meçhul bir yerden gelen ses ona şöyle diyordu: — Ey İbrahim! Korkma artık sen! Ben sana kalkanım. Sen büyük bir sevaba ve mükâfata nail olacaksın! Hazret i İbrahim: — Yarabbi! dedi. Bana neler nail… Read More »
Hz. İbrahim, karısı Sârâ’yı Firavun’un yanından ayırdı. Onun Allahü Teâlâ katında ne kadar makbul bir kul olduğunu anladı. Büyük Rabbine şükretti. Sârâ obanın yanına gelince: — Ey İbrahim! dedi. Allah beni azgın kâfirden korudu. Allah’a hamd ve şükürler olsun! İbrahim sonra Firavun’un Sârâ’ya hediye verdiği cariyeyi hizmetinde kullanmaya başladı. Cariyenin adı Hâcer’di. Ve o, Hz.… Read More »
Hazret-i İbrahim’in babası Târih bir gün bütün aileye: — Haydi çocuklar! dedi. Sen İbrahim! Sen torunum Lût! Gelinim Sarâ. Haydi hazırlanalım. Bu Ur şehrinden çıkalım. Memleketimiz Hiran’a gidelim. Sonra Kenan diyarına geçelim. Orada rahat rahat yaşayalım. Bu sözler halktan yeni imana gelmiş olanlara da hoş geldi. Sârâ da kocası Hazret-i İbrahim’e iman edenler arasındaydı. Kayın babası Tarih’in… Read More »