Ebu Saîd el-Hudrî (radıyallâhu anh)’dan rivâyet edilmiştir:
“Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem):
– ‘Yollarda oturmaktan sakının!’ buyurdu. Sahabiler:
– ‘Ey Allah’ın Rasulü! Bizim oralarda oturmamız kaçınılmaz bir şeydir. Çünkü biz oralarda konuşuyoruz’ dediler. Bunun üzerine Rasulullah (sallallâhu aleyhi ve sellem):
– ‘Oturmaktan başka bir çareniz yoksa, o halde yolun hakkını verin!’
buyurdu. Sahabiler:
– ‘Yolun hakkı nedir?’ diye sordular. Rasulullah (sallallâhu aleyhi ve sellem):
– ‘Gözü yummak, eziyet verici şeyleri men etmek, (verilen) selamı almak, iyiliği emretmek, kötülükten sakındırmak’ buyurdu.”
(Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem)’in, yol üstüne oturmayı yasaklaması; sayılan şartların yerine getirilemeyeceğinden endişe ettiği içindir.
Kurtubî’ye göre buradaki yasak; oturmanın haram olduğunu bildirmek için değil, sedd-i zerîa yani haram yollan tıkama ve doğruyu göstermek içindir.
Hadi; bir çok faydayı bir araya toplamıştır. Hükümleri açıktır. Özetlemek gerekirse; yok üstünde oturmaktan kaçınılmalı, kimseye eziyet verilmemeli, gıybet, suizan, yoldan geçenleri tahkir ve yol vermemek gibi şeyler eziyete dahil olduğu gibi, yol üstünde oturanlar korkulacak kimseler ise ve bundan dolayı da halk oradan geçemezse, bu da eziyetten sayılır.
“Gözü yummak” ifadesiyle kastedilen husus; bir kimseye, sözle yada fiille hayırsız bir saldırıda bulunmamaktadır.)
Berâ’ (radıyallâhu anh)’dan rivâyet edilmiştir:
“Rasulullah (sallallâhu aleyhi ve sellem) yolda oturmakta olan Ensar’dan bazı kimselere uğradı ve (onlara):
-Yolda oturma işini mutlaka yapacaksanız; ‘ (verilen) selamı alın, mazluma yardım edin ve (bir şey sorana) yol gösterin’ buyurdu.”