Abdullah ibn Arnr radıyallâhu anh’dan, dedi kİ: “Resûlullah sallallâhu aleyhi vesellem: Şüphesiz büyük günahların en büyüklerinden birisi de kişinin anne- babasına lanet etmesidir, buyurdu. Ey Allah’ın Rasulü, kişi nasıl anne-babasına lanet eder, diye sorulunca, o: Başka bir adamın babasına söver, o da onun babasına söver, başka birisinin annesine söver, o da onun annesine söver, buyurdu.”
Açıklama:
“Kişi anne-babasına sövemez.” Yani onlardan birisine dahi sövemez. Bu da bu sövmeye kendisi sebep teşkil edemez, etmemelidir, demektir.
“Ey Allah’ın Rasulü, kişi nasıl anne-babasına lanet eder, diye soruldu.” Bu, soruyu soranın böyle bir şeyi uzak bir ihtimal olarak gördüğünü göstermektedir. Çünkü tabiatı doğru, bozulmamış bir kimse böyle bir şeyi yapamaz. Allah Rasulü de verdiği cevabında şu açıklamayı yapmaktadır: Kişi pek çok halde kendisine sövmek, ağır söz söylemek durumunda olmamakla birlikte, bazen buna sebep olabilir ve bu da çokça görülmesi mümkün olan işlerdendir.
İbn Battal dedi ki: Bu hadis seddu’z-zerâi’ konusunda asıl bir dayanaktır. Bundan anlaşıldığına göre herhangi bir kimsenin fiili eğer sonuç itibariyle harama götürecekse, kendisi haram olan işi kastetmese dahi o işi yapmak, onun için haram olur. Bu hadisin asıl dayanağı da yüce Allah’ın: “Allah’tan başka yalvardıklarına sövmeyiniz. Sonra onlar da Allah’a bilgisizce söverler.” Buyruğudur.
el-Mâverdî de bu hadisten, giyeceği muhakkak olarak bilinen kimseye ipek elbise satmanın, onunla kesin olarak fuhuş işleyeceği bilinen kimseye tüyü bitmemiş köle satmanın, şarap yapacağı muhakkak olarak bilinen kimseye üzüm ve benzeri meyve sularını satmanın yasak olduğu hükmünü çıkarmıştır.
Şeyh Ebû Muhammed İbn Ebi Cemra da: Bu hadiste anne-babanın hakkının büyüklüğüne ve büyük günahların sözkonusu olduğuna delil vardır, demiştir. Yakında buna dair gerekli araştırmalar gelecektir.