Hz. Aişe (radıyallâhu anhâ)’dan rivâyet edilmiştir:
“Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem)’in hanımlarının yanma kadın tabiatlı bir adam giriyordu. Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem)’in hanımları, onu, ihtiyaç sahibi olmayan kimselerden sayıyorlardı. Derken bir gün Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem), o kimse kadınlarından birisinin yanında iken içeri girdi. Bu kimse:
– ‘O kadın, karşıladığı zaman (semizliğinden dolayı) dört (et büklümüyle) karşılar, geriye döndüğü zaman ise sekiz (et büklümüyle) döner’ diyerek bir kadını tavsif ediyordu. Bunun üzerine Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem):
– ‘Dikkat edin ki! Bu kimse, orada burada ne olduğunu tanır halde görüyorum. Bu kimse, bir daha siz kadınların yanın sakın girmesin!’ buyurdu.
Bunun üzerine kadınlar, onu (yanlarına girmekten) men ettiler.”
Hz. Âişe (radıyallâhu anhâ)’dan rivâyet edilmiştir:
“Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem), (kadın tabiatlı) bu kimseyi (Medine’den) sürgün etti. Bundan sonra o kimse, çöllerde yaşar oldu. Her Cuma günü (Medine’ye gelip insanlardan) yiyecek dilenirdi.”
Hz. Aişe (radıyallâhu anhâ)’dan rivâyet edilmiştir:
(Rasulullah’a:) ‘Ey Allah’ın Rasulü! (Eğer sen onu Medine’den sürgün edersen) o zaman o açlıktan ölür’ denildi. Bunun üzerine Rasulullah (sallallâhu aleyhi ve sellem) ona her hafta Medine’ye iki defa girip (insanlardan) bir şeyler istemesine, sonra (Medine’den geri) çıkmasına izin verdi.”
Hadisin metninde geçen “Muhannes”; ahlâk, hareket ve sözünde kadınlara benzeyen kimsedir. Bazen yaratılıştan kadına benzer. Dolayısıyla da tıpkı kadınlar gibi konuşur.
O kişinin kadına benzemesi, kendi arzusuyla değildi. Bu kişi, bir tür hünsa kimse gibidir. Hünsa: Hem erkeklik ve hem de kadınlık organı olan kimsedir. Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem)‘in o kişiyi ilk gördüğünde bir şey dememesi bundan dolayı olabilir.
Bazen de doğuştan benzemediği halde kendi arzusuyla kadınlara benzemeye çalışanlar vardır. Bunlara da, “muhannes” denilir. İşte sahih hadislerde lanet edildiği bildirilen muhannesler bunlardır.