İmansız ümit olur mu ?
İnançsız insan, en büyük güç kaynaklarından biri olan ümitten kendini mahrum bırakır. Çünkü ümit ettirecek beklentilerin arkasında sonsuz bir güç kaynağı yoksa, gerçekten de beklemek, ümit etmek, kendini kandırmak demek değil midir?
İman olmadan ümit, ümit olmadan da hayat yaşanamaz. Bu sebeble, inancını yitirmiş olan filozofun (Nietsche) sözü çok doğrudur:
Gerçekten de, inançsız insan için, “Ümit etmek, işkencenin en büyüğüdür.”
Her güzel şey gibi, ümidin kaynağı da imandır. Ancak Allah’a ve ahirete iman edenler, ümit edebilirler. İnsan, ancak ümidin verdiği güç ve sabırla hayatın zorluklarına katlanabilir…
İmansız ümit olur mu ?
İnancını yitirmiş olan ümidini de yitirir. Ümidini yitiren ise, herşeyi yitirir. Yaşama sevincini tüketir. Artık bir yığın bunalım, sıkıntı ve üzüntü peşpeşe sökün eder. Hayat çekilmez olur. Yaşamak bir yük haline gelir.
Güzel bir yaz ikindisinde, gençlerle sohbet ediyordum. Bir soru üzerine, söz, Cennet’in özelliklerine gelmişti. Cennet’in güzelliklerini duydukça çok hoşlanıyor ve heyecanlanıyorlardı.
Söz arasında, Cennet’teki bütün vakitlerin yaz ikindilerine benzeyeceğini de söyledim… Bunun üzerine, o sene ortaokula başlayacak olan bir delikanlı birden heyecanla şöyle sesleniverdi:
Hocam, Allah’ımız ne kadar romantikmiş!..”
O’na dedim ki, “Gel bunu şöyle ifade edelim istersen: Allah bizim hoşumuza gidecek herşeyi yaratmış. Böylece, hem yaratılışta bir tesadüf olmadığını, hem de bizi ne kadar çok sevdiğini göstermiştir.
Bu bıkkınlık ve bezginlik insanı intihara bile götürebilir. Nitekim, “Ümit etmek, işkencenin en büyüğüdür” diyen filozof da, ağır bunalımlar içinde intihar etmiştir.
Evet, gerçekten de, imansız ümit olmuyor. Ümitsiz de sağlıklı hayat yaşanmıyor.
İmansız ümit olur mu ?