– Yalan söylemek ve gıybet etmek -sövmek de böyledir- oruçlu için -her ne kadar hüküm itibariyle oruç sahih olsa da- şiddetli derecede mekruhtur. Bunda ittifak vardır. Evzaî’den rivayet edildiğine göre bunlar orucu bozar.
– “Güneş battı” veya “henüz şafak atmadı” sanarak yiyip içen kimse daha sonra durumun sandığının aksine olduğunu anlarsa ittifakla o günü kaza etmesi gerekir.
– Bir kimsenin oruçtan çıkmasına (yol açacak bir şeyi kasten yapmaya) niyetlenmesi durumunda hüküm ihtilaflıdır:
Ebu Hanife’ye Malikî’den alimlerin pek çoğuna ve Şafiî’de- sahih olan görüşe göre oruç batıl olmaz. Hanbelî’ye göre bat olur.
– Bilerek (kasıtlı olarak) kusma halinde Malikî ve Şafii mezheplerine göre oruç bozulur. Hanefîye göre ağız dolusu olmadıkça bozulmaz. Hanbelî’de de iki rivayet olup bunlardan meşhur olanı Hanefî’deki gibidir.
İbn-i Abbas ve İbn-i Ömer’den gelen bir rivayete göre kusmak kişinin kendi gayreti ile olmadıkça orucu bozmaz. Elinde olmadan kusmak icma (görüş birliği) ile orucu bozucu değildir. Ancak Hasen’den bunun da bozucu olduğu rivayet edilmiştir.