Ebû Hüreyre’den bize kadar ulaşan bir rivayette Nebî (sallallâhu ‘aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:
“Evlâdın anne baba üzerinde üç hakkı bulunmaktadır: Ona güzel bir isim koymaları. Öğrenim çağma ulaşınca ona Kur’an’ı öğretmeleri. Olgunluk çağma geldiğinde de evlendirmeleri.”
Hz. Ömer’den (radıyallâhu ‘anh) şöyle rivayet edilir: “Adamın biri yanında oğluyla birlikte Hz. Ömer’in yanma geldi ve,
– Şu oğlum bana çok karşı geliyor, dedi. Hz. Ömer (radıyallâhu ‘anh) çocuğa çıkışarak,
– Babana karşı gelirken Allah’tan korkmuyor musun? Zira Babanın sende şunca hakkı vardır, dedi. Çocuk,
– Ey müminlerin emîri! Evlâdın anne babada hakkı yok mudur? diye karşılık verdi. Hz. Ömer (radıyallâhu ‘anh),
– Elbette vardır. Şöyle ki, kişi evleneceği kadını iyi seçmeli; ahlâkı kötü düşük biriyle evlenmemek ki, ileride bu çocuk için bir utanç sebebi olmasın. Ona güzel bir isim koymalı ve Kur’ân-ı Kerîm’i öğretmelidir. Çocuk Hz Ömer’e dedi ki:
– Vallahi babam annemi seçerek almadı. Annem haramzade biriymiş ve onu dört yüz dirheme satın almış. Sonra bana güzel bir isim de takmadı Adımı erkek yarasa anlamına gelen “Cuala” koydu. Kur’an’dan bir tek kelime dahi öğretmedi.
Bunun üzerine Hz. Ömer çocuğun babasına döndü ve şöyle dedi:
– Çocuğum hakkımı çiğniyor, isyan ediyor, diyorsun. Ama o senin hakkım çiğnemeden önce sen onun hakkını çiğnemişsin. Şimdi kalk ve yanım dan git.