– Oruçlu kimseye sürme kullanması mekruh olmaz. Hanbelî ve Malikî dışındaki mezhepler de böyledir. Hanbelî’de ise mekruhtur. Hatta oruçlu sürmenin tadını boğazda hissettiği takdirde bu iki mezhebe göre oruç bozulur.
İbn-i Ebi Leyla ve İbn-i Sirin’e göre de sürme orucu bozar.
– Bir kimse Ramazan orucu tutarken bilerek cinsel ilişkide bulunursa, bir özrü de yoksa günahkar olduğu gibi, orucu da batıl olur. Günün geri kalan kısmında orucunu yememesi gerekir. Bu kimseye büyük kefaret gerekir -ki bu köle azad etmektir. Bunu yapmaz ise aralıksız iki ay oruç tutar. Buna gücü yetmez ise altmış yoksulu doyurur. Bunda icma vardır. Ancak Malikî mezhebinde yemek yedirmek daha evla olup bu kimse kefaret yollarından dilediğini yapmakta serbesttir.
Hanbelî ve Şafiî mezhebinde bu kefaret cezası (cinsel ilişkide bulunanlardan) erkeğedir. Ebu Hanife ve Malik’e göre her ikisine de kefaret gerekir.
– Bir kimse bir Ramazan ayında (oruçlu iken bilerek) iki (kez ayrı ayrı) gün(lerde) cinsel ilişkide bulunsa Malikî ve Şafiî mezheplerinde bu kimseye iki kefaret (cezası) gerekir.
Ebu Hanife’ye göre birincisi için kefaret cezasını çekmemiş ise bir kefaret lazım olur. (Yani bir kefaret iki suç için yeterlidir.) Veya bir günde iki kez cinsel ilişkide bulunmuş ise ikinci ilişkiden kefaret gerekmez. Hanbelî’de ise, birinci ilişki için kefaret cezasını çekmiş ise İkincisi için de kefaret gerekir.