Ummü Seleme radıyallâhu anhâ Şöyle demiştir: Resûlullah sallallâhu aleyhi vesellem Ebû Seleme radıyallâhu anh’m (cenazesinin) yanına girdi. Ebû Seleme radıyallâhu anhın gözü açık (kalmış) idi. Efendimiz Onun gözünü kapadı. Sonra buyurdu ki: Şüphesiz ruh alındığı zaman göz onu tâkib eder.
Açıklama:
Müslim, Ebû Dâvûd ve Beyhaki de bunu rivayet, etmişlerdir.
Hâdis, ölünün gözlerinin açık kalmasının sebebini belirtmekte ve ölünün gözlerinin kapatılmasını meşru kılmaktadır. Ölünün gözlerini kapatmanın faydası, bakıldığı zaman çirkin görülmemesidir.
Gözlerin ruhu ta’kip etmesine gelince; Sindi şöyle der: Ruh cesedden çıktığı zaman göz de gitmiş olur. Artık açık kalmasında bir fayda yoktur. Şöyle de olabilir: Kişi sekerâta girdiği zaman ruhunu almakla görevli melek ona görünür. Artık kişi hep ona bakar. Gözü ona dikilir ve ruh ayrılıncaya kadar göz dikili kalır. Ruh alındıktan sonra da gözler öyle durur.
Şeddad bin Evs radıyallâhu anh dan rivayet edildiğine göre; Resûlullah sallallâhu aleyhi vesellem şöyle buyurdu, demiştir:
“Mevtanızın (ölüm döşeğine düşenlerinizin) yanında hazır bulunduğunuz zaman, (öldüğünde) gözünü kapatınız. Çünkü göz ruhu izler. Ve hayır söyleyiniz. Çünkü melekler ölünün ev halkının söylediklerine; Amin, derler.”