Yeni Doğan Çocuğa Verilecek İlk Gıda

     Yeni doğan çocuklar hemen Resûlullah (sav)’a getirilirdi. O da çocuğun ağzına ilk gıdasını koyardı. Bu genellikle kuru hurma olurdu. Kuru hurma olmadığı zaman taze hurma, yoksa arı balı, o da yoksa ateş görmemiş bir şeyle tahnîk yapılırdı. Tahnîk, kuru hurmanın ağızda biraz çiğnenip yumuşatılmasından sonra bebeğin damağının oğuşturulması şeklinde yapılırdı.
Enes (ra) anlatıyor:
“Abdullah İbn Ebî Talha’yı doğduğu zaman Resûlullah (sav)’a götürdüm. Bebek bir bez içindeydi. Vardığımızda Resûlullah (sav) devesini tımar ediyordu.
“Beraberinde hurma da getirdin mi?” diye sordu. Ben: “Evet” dedim ve birkaç tane hurma verdim. Onları ağzında çiğnedi, sonra çocuğun ağzını açtı. Ağzına tük- rüğünü püskürttü, bebek yalanmaya başladı. Bundan sonra Resûlullah (sav): “Ensarın hurma sevgisine bakın.” diye latife etti. Sonra da çocuğa Abdullah ismini verdi.” (Buharı, Cenaiz 42, Akika 1; Müslim, Adab 22)
Esma binti Ebu Bekir (r.anh) anlatıyor:
“Mekke’de Abdullah İbn Zübeyr (ra)’e hamile kalmıştım. Doğumum yaklaşmıştı ki, Mekke’yi terkettim ve Medine’ye geldim. Küba’ya indim. Abdullah’ı orada dünyaya getirdim. Doğunca, bebeği alıp Resûlullah (sav)’a götürdüm, kucağına bıraktım. Resûlullah (sav) bir hurma istedi, ağzında çiğneyerek ezdikten sonra, tükrüğünden çocuğun ağzına bıraktı. Abdullah’ın midesine ilk inen şey Resûlullah (sav)’m tükrükleriydi. Sonra yumuşattığı hurma ile çocuğun damağını oğdu, hakkında bereketle dua etti ve Abdullah ismini koydu. Müslüman aileden doğan ilk çocuk bu idi. Medineli müslümanlar onun doğumuna çok sevindiler. Çünkü “Yahudiler size sihir yaptılar, asla doğum yapamayacaksınız” diye bir şayia çıkarılmıştı.” (Buharı, Menakibu’l-Ensar 45, Akika 1; Müslim, Adab 26)