«Uyan !»

Kafüe kalkacak, günler yaklaştı;
Yakında çıkarsın bâb-ı gafletten,
Yârândan, ihvandan göçler sıklaştı;
Uyan ey gözlerim hâb-ı gafletten..
Yaptığın hesaplar bir gün bozulur,
Kafile sessizce yola düzülür,
Düşmanın sevinir, dostun üzülür;
Uyan ey gözlerim hâb-ı gafletten..
Çırçıplak ederler, soyarlar seni;
Bembeyaz kefenle boyarlar seni,
Bir tabut içine koyarlar seni,
Uyan ey gözlerim hâb-ı gafletten..
Cansız binek o gün gelir kapıya,
Vârislerin koşar malın yağmaya,
Var mı kimsen sana Kur’an okuya,
Uyan ey gözlerim hâb-ı gafletten..
Üç beş dostun ağlar, agyâr sevinir;
Anan saçın yolar, ehlin döğünür;
Sessizlik evinin yolu görünür,
Uyan ey gözlerim hâb-ı-gafletten..
Namazın kılarlar üç beş ihvanın,
Kerem eder mi ulu sultanın,
Kesilir kuvvetin, gider dermanın;
Uyan ey gözlerim hâb-ı gafletten..
Aşkî ölüm var, unutma sakın;
Bilmiş ol, ecelin bugünden yakın;
Dost-düşman ediyor makbere akm,
Uyan ey gözlerim hâb-ı gafletten..