Umeyr B. Ebî Vakkas (R.A.)

     Umeyr b. Ebî Vakkas (r.a.), Rasûlullah’ın (s.a.s.) Bedir’e gideceğini duyunca, hemen annesinin yanma koşup: “Şu kılıcı belime kuşatır mısın? Rasûlullah (s.a.s.) Bedir’e gidiyor, ben de gideceğim” demişti. Olayı, ağabeyi Sa’d b. Ebî Vakkas’tan (r.a.) dinleyelim: “Durumumuz Rasûlullah’a haber verilmeden önce, Bedir Savaşma gidilirken, kardeşim Umeyr’in gizlenmeye çalıştığını gördüm. Kendisine: ‘Kardeşim! ne yapıyorsun böyle?’ dedim.
‘Rasûlullah’ın beni görüp, küçük kabul ederek, savaşa götürmemesinden korkuyorum, oysa ki, ben savaşa katılmayı çok arzu ediyorum. Belki Allah bana şehitlik nasip eder’ dedi. “Durum Rasûlullah’a arz edilince, onun savaşa gitmesine izin vermedi. Umeyr ağlamaya başladı, bunun üzerine Rasûlullah ona izin verdi. Kendisi küçük olduğu için kılıcını omuzuna ben bağladım, şehit düştüğünde henüz 16 yaşındaydı.”