Komşular, birbirleriyle iyi geçinmelidir. Küçük olayları büyüterek aralarında düşmanlık tohumları ekmemelidirler. Kavgalar, küslükler en çok komşular arasında olmaktadır. Bazen çocukların kavgası, bazen bir karış toprak parçası, bazen de küçük bir söz, aralarının açılmasına ve büyük kavgaların çıkmasına sebep olmaktadır. Bu kavgalarda mutlaka haksız bir taraf vardır. Haklıya hakkını vermek biı fazilettir. İnat etmeye, haksızlığı savunmaya kalkmak hakka tecavüzden başka bir şey değildir.
Resûlullah (sav) bu konuda şöyle buyurmaktadır:
“Kim (bir müslümana) zaıar verirse, Allah (cc) da ona zarar verir. Kim de
(bir müslüman) ile nizaya, husumete girerse Allah (cc) da onunla husumete girer.” (Ebu Davud, Akdiye 31)
Komşular mutlaka birbirlerinden emin olmalıdır. Bu konuda da Resûlullah (sav) şunu söylemiştir:
“Allah (cc)’a yemin olsun inanmamıştır, Allah (cc)’a yemin olsun inanmamıştır, Allah (cc)’a yemin olsun inanmamıştır!” Ashab sordu: “Kim ya Rasûlal- lah?” Bunun üzerine Resûlullah (sav) şöyle buyurdular: “Komşusu zararlarından emin olmayan kimse.” (Buhan, Edeb 29; Müslim, İman 73)
Iconic One Theme | Powered by Wordpress