Hz. Safiyye Bint Huyey (r.anh) İle Evliliği

    Saffiye bint Huyey b. Ahtab b. Saye b. Amir b. Ubeyd b. Kâ’b b. el-Hazrec. Israiloğullarmdan olup Hz. Harun b. tmran’m torunlarmdandır.
Safiyye ile Sellâm b. Mişkem el-Kurazî evlenmişti. Sonra bu kimse onu boşamış ve Kinâne b. er-Rabi b. Ebi’l-Hukayk en-Nadrî, onunla evlenmişti. Ancak Kinâne, Hayber savaşında öldürülmüş ve Safiyye esir düşmüş, taksimattan sonra Dihye el-Kelbî’nm payına düşmüştü.
Safiyye’nin Dihye el-Kelbî’nin payına düşmesine rıza göstermediler. Resûlullah (sav)’a gelip: Ya Resulallah, Safiyye, Kurayza ve Nadîroğullarmın reislerinin kızıdır, senden başka birinin payına düşmesini uygun görmüyoruz, dediler. Resûlullah (sav) bu görüşlerini uygun buldu ve iki sebeple onu Dihye’ye köle olmanın zilletinden kurtardı:
Birincisi: İslâmî kabul edecek olursa onu azat edeceğini teklif etti.
İkincisi: İslâmî seçtiğinde ona evlilik teklif etti. Kabul edince de azat edilmesi için verdiğini mehrine saydı.
Böylece ona huzurlu ve mutlu bir evliliği garanti etti. Ayrıca bu evlilik onun için büyük bir şerefti de.
Hz. Peygamber (sav)’in (s.a.v.) onunla evlenmesinin sebeplerinden biri de, eski peygamberlerin soyuyla akrabalık kurmak ve böylece onlarla soy bakımından da bir bağlantı kurmaktı. Çünkü Safiyye (r.anh)’nin soyu, Hz. Musa (as) ve Hz. Harun (as)’a dayanıyordu.
Peygamber (sav) bu anlamı ve bu sebebi dile getirmeğe özen gösterdi. Nitekim bu defasında -diğer hanımları kendilerinin Safîyye (r.anh)’den daha üstün olduklarını söyleyerek Safîyye (r.anh)’yi kızdırmağa çalıştıklarında- Resûlullah (sav) ona şöyle demiştir: “Sen onlara: Nasıl da benden daha üstün oluyorsunuz! Hz. Harun benin babam, Hz. Musa benim amcam ve Muhammed de kocamdir, diyemedin mi?”