– Malikî mezhebinde namaz kılınması yasaklanmış olan vakitler dörttür. İkisi vakitten dolayı, diğer ikisi fiilden dolayıdır.
Vakitten dolayı olanlar; ikindi kılındıktan sonra güneş sararana kadar ve sabah kılındıktan sonra güneş doğana kadar olan vakittir. Çünkü bu iki namazı vakti girince henüz kılmayan kişi (güneş batana veya doğana kadar) dilediği namazı kılabilirdi. Bunda ihtilaf yoktur. Fakat bu iki namazı (vakti girince) kılan kimse artık güneşin batmasına veya doğmasına kadar (başka) namazı kılamaz. Bundan anlaşılıyor ki yasak, namazla ilgilidir. Bunda görüş birliği vardır.
Fiilden dolayı olanlar ise güneş doğduktan sonra (bir miktar) yükselinceye ve güneş sarardıktan sonra batıncaya kadar olan zamanlardır.
Hanefî ve Şafiî’de bunlara beşinci bir vakit eklenmiştir. O da güneşin göğün tam ortasında bulunduğu andan batıya yönelmeye başlayacağı (zeval) vaktine kadar olan zamandır.
Vakitten dolayı namazı kılmak yasaklanan zamanlarda Malikî ve Hanbeiî mezheplerinde kaza namazı kılınır, nafile namaz kılınmaz.
İmam Şafiî’ye göre tüm vakitlerde kaza kılındığı gibi, tahiyyetü’l-mescid, tavaf namazı tilavet secdesi, adanmış namaz, yeniden abdest alınmasından dolayı kılınacak namaz misali nafileler de kılınabilir.
Hanefî mezhebinde vakitten dolayı namaz kılınması yasak olan zamanda; güneş sarardıktan sonra o günün ikindi namazı dışında farz namazı kılınmaz.Vakitten dolayı namaz kılınması yasak olan zamanlarda nafile kılınmaz, ancak tilavet secdesi yapılabilir.