– Cizyenin nereye verilmesi hususunda devlet başkanının içtihadına bırakılır, uygun gördüğü yere verilir.
Cizye ileride ayrı bir bahis olarak gelecektir.
– Madenden zekât vermek maden olarak çıkarılan altın ve gümüşe mahsustur. Bu görüş Şafiî ve Malikî’nlndir. Buna göre maden olarak altın ve gümüşten başka şeyler çıkarılsa bir şey gerekmez.
Ebu Hanife’ye göre maden olarak çıkarılan şey ateşte eritilerek işlenebiliyorsa -demir ve kalay gibi- onda zekât vardır. Firuze gibi ateşte erimeyen kıymetli taşlarda zekât yoktur. Ahmed b. Hanbel’e göre ateşte işlensin işlenmesin -sürme gibi- her çeşit madende zekât vardır.