Kendiliğinden ya da bir hastalık sonucu düşen çocuklar hakkında kürtaj tabiri kullanılmayacağı gibi, buna cinayettir de denilemez. Çünkü bilerek yapılan bir şey yoktur. Elde olmayan nedenlerle düşük yapmak söz konusudur.
O halde ceninin ayrılmasına sebep olan nedenlere ve sonuçlarına göre zâlar takdir edilir.
Fiili Olan Sebepler:
Dayak, yaralama, rahim kısmına darbe, düşüğe neden olan ilâç ve bir maddeyi almak, ana rahmine yabancı maddeler yerleştirmek, ağır bu kaldırmak düşüğe neden olan fiili sebeplerdendir.
Mânevi Sebepler:
Ölümle tehdidi, korkutmak, alışık olmadığı için bir polis tarafından k la davet edilmek, bir devlet büyüğünün huzuruna çıkarılmak gibi hususör şüğe sebep olan manevi nedenlerdir.
Hz. Ömer’in (ra) halife olduğu yıllarda, bir kadının ifâdesini kendisi ihtiyacı duymuş ve bu nedenle kadını hilâfet makamına davet etmişti: Ömer (ra)’in ne kadar âdil ve de titiz olduğunu din adına, hukuk adınataviz vermediğini bilen kadın, elinde olmadan korkmaya ve titremeye başlamış ve r hilâfet makamına ulaşmadan yolda çocuğunu düşürmüştür. Çocuk doğar ve bir iki çığlık atıp ölür.
Olayı öğrenen Hz. Ömer (ra) son derece üzülür ve şûrayı toplayıp bu k: da ne yapılması gerektiğini tartışır. Şûra üyelerinin çoğu, bunda bir kasıt dt dığını bu nedenle bir şey gerekmeyeceğini ileri sürmüşlerdir. Hz. Ali (kvc) susup bir şey söylemez. Hz. Ömer (ra) ona: “Ey Hasan’ın babası! Sizin görüşünüz nedir?”diye sorar. O da: “Bu arkadaşlarımız kendi görüşlerini söyledilerse her halde görüşlerinde hata ettiler. Yok seni korumak için böyle söyledilerse nasihatcı olmamış sayılırlar. Ana rahminden kopup düşen ve ölen çocuğun diyeti gerekir. Çünkü onun ölümüne sen sebep olmuşsundur.”
Tabii, Hz. Ömer (ra) da bu ictihadı onaylayarak gereken cezayı ödemiştir.