Azgınlığı ve Şehevî İstekleri Sürekli Bir Biçimde Devam Ettirme Arzusu
Hak ve had tanımayan mütecavizlerin ve günaha düşkün olanların en belirgin özellikleri, hesap gününü inkâr etmeleridir. Kur’ân-ı Kerim bu hususu “Hesap gününü, her bir haddini aşmış, günaha düşkünden başkası inkâr etmez.” (Mutaffifîn sûresi, 83/12.) beyanıyla dile getirmektedir.
Âhireti inkâr edenlerin bu konuda sergiledikleri tavır ve tutumlar, aslında yükümlülük ve sorumluluğun etkisinden kurtulma çabasıdır. Böyleleri, âhiret gününü yalanlamakla teselli bulmaya çalışırlar. Öyle ki, bu insanlar, kendilerine ölüm ötesi hayatın varlığını bildiren İlâhî mesajlar hatırlatıldığı zaman, ‘Bunlar önceki milletlerin uydurmalarıdır, onlardan intikal eden hikâyelerdir; üzerinde durmaya değmeyen asılsız şeylerdir.’ gibi sözlerle karşılık verirler:
“Ona (diriliş gerçeğini bildiren) âyetlerimiz okunduğu zaman da, ‘Eskilerin masallarıdır.’ der.” (Mutaffifin sûresi, 82/13)
Görüldüğü üzere, yaptıkları işin sonunu ve âkıbetini düşünmeden keyiflerince şehevî arzularını yaşamaya ve beşerin hukukuna tecavüz etmeye alışmış olan bu insanlar, ceza gününe (karşılıkların verileceği güne) inanmaları durumunda, keyifleri kaçmış olacağından, kendilerince çıkış yolunu, din gününün aslı yoktur, mânâsına gelen “Eskilerin masallarıdır.” sözleriyle bulmuşlardır.
İnkârcıları böyle söylemeğe sevk eden, onların işlemiş oldukları fiillerdir. Onlar kalpleri kaklaşıncaya kadar bu yolda devam etmişlerdir. Onların kalpleri, günahları alışkanlık hâline getirmelerinden dolayı pas tutmuş aynalar gibi kararmış; sonuçta gerçeği duymaz ve göstermez olmuştur.
Âhireti inkâr eden tiplerin bu durumu başka bir âyette ise şu ifadelerle ele alınır:
“Fakat insan önünü boş bulup günaha devam etmek ister (ve), ‘O kıyamet günü ne zamanmış?’, diye sorar.” (Kıyame sûresi, 75/5-6)
Bu âyet, âhireti inkâr etmenin ruhtaki gizli saikini, aslî sebebini açıklıyor. Şöyle ki, insan şehvetlere dalmak, haramlara yönelmek istiyor, ama öldükten sonra diriliş ve hesaba çekilme fikri, onunla arzuları arasına giriyor. İnsan, hiçbir şeyin kendisini bu zevklerden engellemesini istemediği için de âhiret düşüncesini kendinden uzak tutmak istiyor; öldükten sonra tekrar dirilme fikrini zihninden silip atmak istiyor.