Zekât Verilmeyecek Kimseler

    Zekât, müslümanların yukarıda sayılan sınıflarına verilir. Aşağıda sayılan sınıflara ise zekât verilmez:
1) Bir kimse; anasına, babasına, ninesine, dedesine, çocuklarına ve torunlarına zekât veremez,
2) Zenginlere. Zenginlerden maksat, temel ihtiyaçları dışında, nisab miktarı mala sahip olan kimselerdir. Bu malın; ticaret eşyası, nakit para, ev ve ev eşyası olması arasında bir fark yoktur.
Yine, zengin erkeğin, büluğ yaşma gelmemiş çocuklanna da zekât verilmez. Fakat zengin bir kadının, -babası müslüman olmak şartıyla- yetim çocuklarına zekât verilebilir.
Yine, bir kimse zekâtını, zengin bir adamın fakir ve müslüman olan babasına veya fakir ve müslüman olan büluğ çağma ermiş çocuğuna veya zengin kimsenin fakir ve müslüman olan hanımına verebilir.
Zengin kimselere, nafile şeklinde olan bir sadakanın verilmeği ise caizdir. Zira bu, bir bağış ve ikram sayılır.
3) Kâfirlere. Hanefî mezhebi imamları, kafirlere zekât verilmeyeceğini söylemişlerdir. Ancak İmam Züfer, zekâtın, zımmîlere de (İslâm idaresi altında yaşayan gayr-ı müslimlere de) verilmesini caiz görmüştür. Çünkü zekât vermekten maksat, bir ibâdet yoluyla fakir kimseleri ihtiyaçtan kurtarmaktır.
Nafile sayılan sadakalara gelince, bunların zımmîlere de verilebileceği hususunda ittifak vardır.
4) Benî Haşim soyundan olanlara -imam Ebu Yusuf ile İmam Muhammed’e göre zekât verilmez. Fakat, İmam-ı Azarn’a göre, bunlara zekât vermek caizdir.
5) Koca, karısına zekât veremez. Yine, koca, iddet beklemekte olan boşanmış karısına da zekât veremez.
6) Kadın, -İmam-ı Azam’a göre- kocasına zekât veremez. Fakat, imam Ebu Yusuf ile İmam Muhammed’e göre kadın da fakir olan kocasına zekât verebilir.
Zekâtı, önce fakir ve müslüman olan erkek ve kız kardeşlere, sonra bunların çocuklarına, sonra amcalara ve halalara, sonra bunların çocuklarına, sonra dayılara ve teyzelere, sonra bunların çocuklarına, sonra da diğer akrabalara, bunlardan sonra da fakir komşulara ve meslek arkadaşlarına vermek daha fazi-letlidir.