Cabir radıyallâhu anh şöyle der: ‘Resûlullah sallallâhu aleyhi vesellem Efendimiz çıktığı seferden dönen veya gittiği herhangi bir yerden evine gelen kişinin, sanki evdekilerin bir açığını, hıyanetini yakalamak istercesine, habersiz bir şekilde evine dalmasını, gece vaktinde gelip aniden evine girmesini yasakladı
Açıklama:
Sahabeden Abdullah İbn Mesud’un radıyallâhu anh oğlu Amir Ebu Ubeyd’e radıyallâhu anh şöyle der: Babam Abdullah İbn Mesud eve gireceği zaman, içeride bulunanlara gelişini haber verecek davranışlarda bulunurdu. Yani herhangi bir şekilde onlara kendisinin geldiğini belli ederdi. Mesela konuşur, konuşurken de sesini yükseltir, evdekilerin kendisini tanımalarını sağlardı.
İmam Ahmed b. Hanbel radıyallâhu anh; evine giren bir kimsenin, öksürerek veya ayakkabılarını ses çıkaracak şekilde yere vurarak içerdekileri gelişinden haberdar etmesi güzel bir davranıştır.” der.
İmam Ahmed b. Hanbel’în oğlu Abdullah da babasının davranışlarını şöyle anlatır: Babam camiden dönüp eve girerken, henüz eve girmeden, ayakkabılarını hızlıca yere vururdu böylece ayakkabı sesleri duyulsun ve eve girmek üzere olduğu bilinsin isterdi. Bazen de öksürür; evde bulunanlar tarafından eve girişinin bilinmesini sağlardı.
Evinize girerken, yanlarına gelmeden önce içeridekileri gelişinizden haberdar ediniz. Birden gelip içeri dalışınız, aniden ortada görünmeniz evdekileri ürkütmesin, içlerine korku salmasın veya içeri girişiniz sizi içinde ihanet kuşkuları taşıyan, neler olup bittiğini araştırmak için böyle davranan biri konumuna düşürmesin.