Tin Sûresi

Okunuşu: Bismillâhir’Rahmânir’Rahiym
Vettiyni vezzeytûni [1]. Ve tûri siyniyne [2]. Ve hâzelbeledil’emiyn [3]. Lekad halaknel’insâne fiy ahseni takviym [4], Sümme radednâhü esfele sâfıliyn [5]. İllelleziyne âmenû ve amilüssâlihâti felehüm ecrun ğayrü memnun [6]. Femâ yükezzibüke ba’dü bidiyn [7]. Eleysallâhü biahkemilhâkimiyn [8].
Ma’nâsı: “Andolsun incire, zeytine flj. Ve Hz. Musa’nın Allah’a münacatta bulunduğu, Sinâ dağına [2]. Ve şu emniyetli şehre (Mekke’ye) [3]. Andolsun ki biz, insanı en güzel bir kılıkta, en güzel bir şekilde yarattık [4]. Sonra onu, (küfre varınca)
aşağılardan daha aşağı düşürdük, cehennemlik yaptık [5]. Ancak inanıp iyi işler yapanlar için tükenmez ecirler uardır [6]. Artık (ey inanmayan kişi) sana hesâb gününe yalandır dedirten şey nedir? [7]. Allâhü Teâlâ, hakimlerin (hükmedenlerin) hâkimi (en iyisi) değil mi? [8].”