Tecdîd-i îmân etmek (îmânı yenilemek – tâzelemek) için tevbe-i istiğfâr getirilir. Yapılan hatâ ve günâhlardan dolayı Allâhü Teâlâ’dan mağfiret (günâhları bağışlaması) istenir.
Ulemâ-i İslâm (Müslüman âlimleri), tevbe-i istiğfârı (Tevbe duâsını) şu şekilde tertib etmişlerdir. Herkesçe bilinen bu tevbe ve istiğfâr, bir çok câmilerimizde her zaman görevli hoca efendiler, cemâatıyla birlikte şöyle söylerler.
“Estağfırullâhel’azıyme ve etûbu ileyh, Estağfîrullâhel’azıyme ve etûbu ileyh, EstağfırullâheYazıyme kerimellezî lâ ilahe illâhû. El’Hayyel’Kayyûme ve etûbu ileyh.
Tevbete abdin zâlimin linefsihi lâ yemlifeü linefsi- hi mevten ve lâ hayâten velâ nüşûra.
Ve es’elühüttevbete velmağfirete vel hidâyete le- nâ innehû hüvettevvâbûr’Rahiym.
Tevbe yâ Rabbi! Tevbe yâ Rabbi! Tevbe yâ Rabbi! Eğer benim elimden, dilimden, gözümden, kulağımdan ve diğer âzâlarımdan bilerek veya bilmeyerek kelime-i küfür, şirk, isyân, hatâ sâdır olduysa ben onların cümlesine tevbe ettim, pişman oldum, bir daha işlememeye azmü cezmi kastettim.
Peygamberlerin evveli Hz. Âdem Aleyhisselam, âhiri iki cihan serveri Hazreti Muhammed aleyhisselâtü vesselâm ve her ikisinin arasından da, ne kadar Peygamber gelip geçtiyse cümlesine inandım, imân ettim. Peygamberimiz, senin taraf-ı ilâhiyenden her ne getirip haber verdiyse hepsi haktır ve gerçektir, dilim ile ikrar, kalbim ile tasdik ettim.
Âmentü billahi ue bimâ câe min indillâh. Âmentü bi-Resûlillâhi ue bimâ câe min indi Resûlillâh.
“Âmentü billahi ve melâiketihî ve kütübihî ve Ru- sulihî velyevmil’âhiri ve biIkaderi hayrihi ve şerrihi minallâhi teâlâ velba’sü ba’del mevt, hakkım. Eşhedü ellâ ilahe illallah, ve eşhedü erme Muhammeden abdühû ve Rasûlüh”
Allâhümme inni ürîdü en üceddidel-îmâne tecdî- den bi kavli “Lâ ilâhe illallah. Muhammedür’Resûlul- lâh” (Bu cümle üç kere tekrar edilir).
3. ncüde (SâdıkulVâdiremîn lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâhiraliyyirazıym) cümlesi ilâve edilir.
İmânımızı tâzelemek istediğimiz vakit bu şekilde Tevbe-i istiğfâr getiririz.
Nikâh tazelemek için de aynı şekilde deriz. Böylece hem günâh ve hatalarımızdan dolayı tevbe etmiş, hem de nikâhımızı tâzelemiş (yenilemiş) oluruz.