«Sefa Ve Cefa»

By | 29 Mayıs 2015

sefa-ve-cefaBu gönül aşkınla bi-karar oldu,
Âteş-i hicrinle tarümâr oldu,
Ümmid-i vuslâtla düştü gurbete,
Cemalin görünce bahtiyar oldu..
Uzaktan baktıkça sen bi-vefâya,
Dedim ki, değer mi bunca cefaya;
Bir nazar eyledin cevr-ü sitemle,
Hasta dil garkoldu zevk-ü sefaya.
Sırrımı bilmeyen kalmadı benim,
Aşkınla kül oldu bu can-ü tenim,
Merhamet eyle gel, dil-i nâşade;
Efendim; ben senin sadık bendenim..
Bir ömür sürse de eğer bu çile,
Nasılsa aşkınla düşmüşüm dile,
Âşıkın halini sen ne bilirsin?
Bülbülün feryadı kâr etmez güle..
Gönlümü cezbeden hüsn-ü ânındır,
Âşıka zulmetmek senin şânmdır,
Bir kerre yüzüme gülsen ne clur?
Bu Aşkî hem kulun, hem kurbanındır..