Secde’nin Şartları Nelerdir?

   a) Namazda burun yere konmadan yalnız alın yere konarak secde etmek caizdir. Ancak, bir özür bulunmaksızın böyle yapılması mekruhtur. Özürsüz olarak alm yere konmadan yalnız burun yere konarak secde yapılması da – İmam-ı Azam’a göre- kerahetle caizdir. Fakat, İmam Ebu Yusufa ve İmam Muhammed’e göre özürsüz olarak bu şekilde yapılan secde caiz değildir.
b) Bir özür olsa bile yanak ve çene üzerine secde yapılmaz. Alın ve burunda secde etmeye mani bir özür bulunursa, îma ile secde yapılır.
c) Secde’de elleri ve dizleri yere koymak farz değil, sünnettir,
d) En az bir ayağın parmaklan yere konmadıkça -tercih edilen görüşe göre- secde sahih olmaz, bir ayağın yalnız bir parmağını veya sadece ayağın üstünü yere koymak yeterli olmaz.
e) Secde edilecek yer, ayakların konduğu yerden yarım arşından (20-30 cm.) daha yüksek olursa secde caiz olmaz; bundan aşağı olursa caiz olur.
0 Kalabalık veya başka bir özür nedeniyle dizler üzerine secde etmek caizdir. Yine, kalabalık nedeniyle aynı namazı kılanların birbirlerinin sırtına secde etmeleri de caizdir.
g) Baştaki sargının kenarına veya üzerindeki elbisesinin üzerine-temiz bir şey üzerindeyse veya sarığın kenarı alna bitişikse- secde caiz olur, değilse caiz olmaz.
b) Secde’de yerin sertliğinin hissedilmesi gerekir. Yerin sertliğinin hissedilmesine mani olacak pamuk ve benzeri bir şey üzerine secde edilemez. Atılmış yün ve pamuk, saman ve kar gibi bir şey üzerine secde edildiği takdirde, bunların boşlukları kaybolur da serlleşirlerse, üzerlerine secde etmek caiz olur. Ancak, yüz bunların içinde kaybolup yerin sertliği hissedilmezse ve alın yere inip karar kılmazsa secde caiz olmaz.
ı) Çuval içinde bulunan arpa, buğday, pirinç ve mısır gibi ürünler üzerine secde yapılabilir. Ancak, çuval içinde bulunmayan arpa ve buğday üzerine secde edilebilirse de mısır gibi kaypak olan şeyler üzerine secde yapılamaz.
j) Küçük bir taş üzerine secde yapılamaz. Ancak, alnın çoğu bu taş ile birlikte yere değecek olursa secde caiz olur.
k) Yere serilmiş temiz bir şey üzerine secde etmek, -yer pis olsa da- caizdir. Ancak, yerin pisliğinin eserinin, kokusu veya renginin serilen şey üzerinde bulunmaması gerekir. Bununla birlikte, yalnızca alm toprağa değmekten korumak için yere bir şey açılması mekruhtur.
1) Sıcak veya soğuktan korunmak maksadıyla temiz bir yer üzerine konan eller üzerine secde etmek caizdir.
m) Farz olan rükû ve secdenin yerine getirilmesi için, rükû ve secde denilecek kadar o vaziyetlerde durmak yeterlidir; üçer kere teşbih okunacak kadar beklemek şart değildir, Ancak, rükû ve secde’de sünnet olan, en az üç kere teşbih okumaktır.
Rükû’nun teşbihi: Sübhane rabbiye’l-azîm (Büyük Rabbim her türlü noksanlıktan münezzehtir).
Secdenin teşbihi: Sübhane rabbiye’l-a’lâ (Yüce Rabbim her türlü noksanlıktan münezzehtir).
n) Her rekâtta iki secde yapılır.
Secdelerden birinin kasden terkedilmesi halinde namaz bozulur. Yanılarak terkedilmesi halinde ise -namaza aykırı bir iş yapılmamışsa- namazdan sonra bile secde yapılabilir ve ondan sonra son oturuş iade edilir ve sehiv secdesi yapılır.
Secde, namazın en büyük rüknüdür. Secde, Yüce Allah (cc)’a gösterilen tevazu ve tazimin en mükemmel alametidir. Secdesiz namaz namaz değildir. Mabudunun huzurunda yerlere kapanarak saygısını arzetmeyen insan, kulluk görevini terketmiş, yüce Allah’ın rahmetine kavuşma şerefinden mahrum kalmış olur.