Sebe halkı ile ilgili Ayet: “And olsun, Sebe (halkı)nın oturduğu yerlerde de bir ayet vardır. (Evleri) Sağdan ve soldan iki bahçeliydi. (Onlara demiştik ki:) ‘Rabbinizin rızkından yiyin ve O’na şükredin. Güzel bir şehir ve bağışlayan bir Rabb(iniz var).’ Ancak onlar yüz çevirdiler, böylece Biz de onlara Arim selini gönderdik ve onların iki bahçesini, buruk yemişli, acı ılgınlı ve içinde az bir şey de sedir ağacı olan iki bahçeye dönüştürdük. Böylelikle nankörlük etmeleri dolayısıyla onları cezalandırdık. Biz (nimete) nankörlük edenden başkasını cezalandırırmıyız?” (Sebe; 15-17)
Hadis: Sebe halkı hakkındaki âyetler nâzil olmuştu. Bir adam sordu: “Ey Allah’ın Resûlü, Sebe de ne? Bir yer veya bir kadın mıdır?”
” Ne bir yer, ne de bir kadın değildir. Bilakis bir erkektir. On çocuklu bir Arap. Bu çocuklardan altısı Yemen cihetine gidip yerleşti, dördü de Şam cihetine gidip yerleşti. Şam tarafına gidenler Lahm, Cüzâm, Gassân ve Amile kabilelerini ortaya çıkardılar. Yemen tarafına gidenler ise Ezd, Es’ariyyun, Hımyer, Kinde, Müzhic ve Enmâr halkını meydana getirdiler.”
Hikâye: Sebe Halkı‘na Gelen Azap
Sebe ahalisi büyük bir nimete ermiş bolluk ve bereket içerisinde yaşıyorlardı. Şehirleri mamur, köyleri birbirine yakın, ekinleri, meyve, sebzeleri oldukça boldu.
Bu bolluk bir müddet sonra onların azmasına sebep oldu. Hayat şartlarının böylesine güzel olduğu bir memlekette Sebe halkına düşen; “Rab- lerinin rızkından yemek ve O’na şükretmekti.” Ama öyle yapmadılar, içinde bulundukları zenginliği sahiplendiler. Tüm güzellikleri kendi kendilerine elde ettiklerini düşündüler. Şükretmek yerine kibirlenmeyi seçtiler. Ve içinde bulundukları refahı sahiplenmeye kalkmaları nedeniyle Allah’ın azabı üzerlerin geldi. Arim seli bütün ülkeyi yerle bir etti.