Aişe (r.a.)’dan rivayet ediliyor:
“Allah Resulü (a.s.) öylesine oruç tutardı ki, hiç orucunu açmıyor derdik. Öylesine uzun bir zaman oruç tutmazdı ki, galiba O hiç (nafile) oruç tutmuyor zannederdik. En çok oruç tuttuğu ay ise Şa’ban ayı idi.”
Yine Aişe (r.a.) anlatıyor:
“Efendimiz (a.s.)’a sordum:
– Ey Allah’ın Resulü! Şa’ban ayında çok oruç tuttuğunu görüyorum. Acaba bunun sebep ve hikmeti nedir?
Allah Resulü (a.s.) şu cevabı verdi:
– Ey Aişe! O ayda Azrail’e öleceklerin listesi verilir. İsmimin, oruçlu iken Azrail’e verilmesini isterim.
Efendimiz (s.a.v.) buyuruyor:
“O ay, Receb ile Ramazan arasında bulunan bir aydır. Çok kimseler o aydan gafil olurlar. 0, amellerin âlemlerin Rabbi’ne yükselip sunulduğu aydır. Amellerim O’na sunulurken oruçlu bulunmak benim en büyük arzumdur.”
Hazreti Aişe (r.a.) şöyle der:
“Resulüİlah (s.a.v.)’in Ramazan’dan başka tüm ay oruç tuttuğunu, Şaban’dan çok, başka bir ayda oruç tuttuğunu görmedim.”
Âlimlerin ortak görüşü şudur:
“Allah Resulü (s. a.v.)o ayın bazen hepsini, bazen bir kısmını, bazen başından, bazen sonundan, bazen de ortasından tutardı. O ayı asla oruçsuz geçirmez, mutlaka bazı günlerinde oruç tutardı.”
Hülasa, oruç için en güzel aylardan birisi de Şa’ban ayıdır. Çünkü o ayın ortasında, kulların ecelleri taksim edilir.