Cennette bulunanların nail olacağı en büyük mutluluk ve nimet ise, Allah’ın kendisini kullarına göstermesidir. Allah (c.c.) bu durumu bizzat kendisi bize haber verir: “Yüzler vardır ki o gün ışıl ışıl parlayacaktır. Rab’lerine bakacaklardır.” (Kıyame sûresi, 75/22-23) Bu âyetin anlamının bu şekilde anlaşılması gereğini teyit eden sahih bir rivâyette ise, şöyle buyrulur: “Muhakkak ki siz şu Ay’ı gördüğünüz gibi, Rabbinizi de göreceksiniz, ve görürken de izdiham yaşamayıp, birbirinize de zarar vermiş olmayacaksınız. ”
Yukarıdaki hadis-i şerifte Allah’ın mü’minler tarafından ‘Ay’ın görülmesi gibi’ görüleceği belirtiliyor. Esasında bu ifade, Allah’ın görülmesi hususunda belirebilecek bir şüpheyi kesin bir cevapla ortadan kaldırmak içindir; yani Allah’ın mutlaka görüleceğini vurgulayan bir ifadedir, yoksa insanların, Allah’ın Zat-ı Ulûhiyetini olduğu gibi görecekleri/idrak edecekleri anlamına gelmez. Böyle düşünmeye “Gözler O’nu idrak edemez, 0 gözleri idrak eder.” (En’am sûresi, 6/103.) âyeti de izin vermez. Zira yaratılan, Yaratanını hiçbir zaman olduğu gibi ihata edemez. Şu hâlde -keyfiyeti bizce meçhul olan bir şekilde- Cennet’teki her bir mü’min, dünyada imanını, marifetullahını inkişaf ettirdiği ölçüde/oranda Allah’ı görecektir Buna göre, herhangi bir mü’minle, peygamberlerin Allah’ı görmeleri farklı bir şekilde olacaktır.