Kuran’ı Kerim’de Peygamberlerin çocukları için yaptıkları dualara çok güzel örnekler vardır.
Hz. İbrahim (aleyhisselam) ateşe atıldığında, mucize olarak yanmayıp kurtulduktan sonra, küfür diyarından ayrılırken şu duayı yapmıştı.
“Ey Rabbim! (Neslimi sürdürecek, davet ve tebliğde yardımcı olacak, ardımdan da yerimi dolduracak olan) salihlerden birini bana bağışla”
Cenab-ı Hak, bu duadan sonra ona, halim-selim yumuşak huylu, itaatkâr ve temkinli bir oğul olan Hz. İsmail (aleyhisselam)’l verdi.
Hz. İbrahim ve İsmail (aleyhimessselam)’ın Kabe’nin temellerini yükseltirken yaptıkları duanın bir bölümü şöyledir:
“Ey Rabbimiz! Bizi, Sana (samimiyetle) teslim olmuş kimseler kıl, zürriyetimizden de (yalnız) Sana teslim olmuş (Müslüman) bir ümmet yetiştir…”
Bu ayette “Müslüman olma” duanın ana hedefidir.
Hz. İbrahim (aleyhisselam)’ın şu duasında, dünyaya
gelecek çocukların, namaz kılanlardan olması istenmektedir:
“Ey Rabbim! Beni ve soyumdan gelecekleri, namazı devamlı kılanlardan eyle; Ey Rabbimiz! Duamı kabul et.” (İbrahim Suresi:40)
Havva anamız hamile kalınca, Hz. Adem (aleyhisselam) ‘la beraber Allah’a şöyle dua ettiler:
“And olsun ki; eğer bize (uzuvları tam ve sağlam, bedeni) düzgün (ve kusursuz) bir çocuk verirsen elbette muhakkak (bu nimetine karşı Sana) şükredenlerden olacağız.”
Bu duada “kusursuz bir çocuk” istenirken Hz. Zekeriyya (aleyhisselam) “temiz bir soy” için yalvarmaktadır:
“Ey Rabbim! (Kısır ve yaşlı olan Hanne’ye verdiğin gibi) bana da tarafından tertemiz bir zürriyet bahşet!
Şüphesiz ki Sen, duayı hakkıyla işit(ip icabet ed)ensin! demişti”
Şu dua ne kadar anlamlı:
“Yine o kimseler ki (dualarında):
“Ey Rabbimiz! Bize, eşlerimizden ve zürriyetlerimizden (iman ve taata muvaffak kılarak) bizim için gözlere aydınlık (yap da, böylece bize hayırlı hanımlar ve çocuklar) bağışla!
Birde bizi (yeterli ilme ve amele muvaffak ederek) takva sahipleri için bir imam(; hayır ve hidayette örnek alınacak önderler) kıl!” derler.”