Peygamberim uludur, Abdullah’ın oğludur
Güzel adı; Muhammed yolu; Allâh yoludur.
Annesi Âmine, Nûr yağdı cân evine;
Gördü tatlı rüyalar, İmrendi gök, zemine.
Hak, dindirir her yası, dedesiyle amcası,
Hemen kanat gerdiler, büyüdü gül goncası
Kırk yaşma değince, Peygamberlik verildi,
Allâh birdir! deyince, putlar yere serildi!
Herkes kördü, sağırdı, Gelin! diye bağırdı
Hakkın doğru yoluna, insanları çağırdı.
Doğdu Hakkın güneşi, doğmadı hiç bir eşi,
Beş yüz yetmiş bir yıl söndü şirkin ateşi.
Bastı altı yaşma, kaldı bir tek başına,
İnci gibi annesiz! üzüntüler boşuna,
Sürü sürü güraha, karşı duran O oldu,
İnsanları felaha, kavuşturan O oldu
Yirmi üç yıl didindi, taşı yastık edindi;
Aydınlattı cihanı, getirdiği Hak din’di.
Altmış üç yıl yaşadı, Alnı açık, yüzü ak;
Bütün dünyada ancak! anılıyor pâk adı.