Peygamber Efendimizin Damadı Ebu’l- As’a Teşekkürü

By | 30 Mayıs 2015

peygamber-efendimizin-damadi-ebul-asa-tesekkuruMEKKE MÜŞRİKLERİ, Allah Resulüne her türlü kötülüğü düşünüyorlardı. Onu üzecek her türlü insanlık dışı davranışları yapıyorlardı.
Bunlardan birisi de, sevgili peygamberimizin kızlarını eşlerinden ayırmak oldu.
İki nişanlı kızını ayırmışlardı peygamberi üzmek için. Büyük kızı Zeynep’i de ayırmak için de kocası Ebu’l- As’a çok telkinde bulundular. Müslüman olmayan Ebu’l-As müşriklerin bu isteklerini reddetti. Eşinden ayrılmadı.
Eşinin kalbini rencide etmedi.
Zeynep’inden ayrılmayı kabul etmedi. Kalbi İslam nuruna kapalıydı, ama Zeynep’in sevgisiyle dopdoluydu.
Ayrılmadı…
Ayrılamadı…
Kendisini sıkıştıran müşriklere, “ayrılamam” dedi.
Sadakatini gösterdi Ebu’l- As.
Bu tüm baskılara ve zorlamalara rağmen kopmayan sevgi bağlılığı, sevgi peygamberini sevindirdi.
Damadına teşekkür etti.
Belki de, Ebu’l-As’ın, Peygamberimizi rencide etmeyen bu davranışı, onun kalbini hoşnut edişi, onun teşekkürüne,memnuniyetine mahzar oluşu, kendisinin de kalbinin iman nuruna açılmasına vesile oldu.

Ebu’l-As, Zeynep’ten ayrılmamıştı. Bu kutsi akrabalıktan kopmamıştı.
Allah da kendinden koparmadı Ebu’l-As’ı.
İman nurundan ayırmadı. Ebedi saadetten koparmadı.
Eşi sevmenin mükafatını, iman olarak verdi Ebu’l-As’a…
O, Şekur ismi ile kızını memnun eden damada teşekkür eden bir Babaydı (a.s.m.)…